Bir Babayla Oğlunun Fenerbahçe Sevdası...

[snoopy85]

Soğuk bir Pazar sabahıydı...Oğuz saatine baktı daha 9 bile değildi ama uyanalı 2 saatten fazla olmuştu.İçi içine sığmıyordu.Bütün gece zaten gözüne uyku girmemişti.
Usulca yatağından çıkıp parmaklarının üzerine basarak annesiyle babasının odasına doğru yöneldi ve kapıyı hafifçe araladı.Annesi ve babası daha uyanmamıştı...
Kapıyı yavaşça kapatıp odasına döndü‚dolabını açtı...Babasının karne hediyesi olarak aldığı gıcır gıcır sarı-laci çubuklusunu özenle giydi ve mutfağa yöneldi.Bir anda arkasında birşey belirdi ‚ arkasına dönüp baktı bu biricik dostu‚arkadaşı evlerinin neşe kaynağı Mercandı...Oğuza kuyruk sallıyordu...
Oğuz mutfak masasının üzerinden bir iki parça bisküviti alıp Mercana verdi.Mercan minettar gözlerle Oğuza bakıp kuyruğunu salladı.
Derken içeriden ayak sesleri duyuldu...Bu gelen babası Fikret Bey olmalıydı...
Fikret Bey mutfakta oğlunu görünce şaşırdı...Daha yeni uyandığı için oğlunun giydiği çubuklu formayı farketmedi bile...

Baba:Oğlum bugün Pazar ve saat daha 9 bile değil‚ neden uyandın?

Oğuz:Baba bugün senin bana vermiş olduğun bir söz vardı hani?

Babası bir an duraksadı ve düşündü....Evet oğlunu bugün ilk defa mabede götürecek ‚ çok sevdiği Fenerbahçesini canlı gözlerle izlettirecekti oğluna...Hafifçe gülümsedi...

Baba:Oğlum daha maça saatler var neden erkenden uyandın?

Oğuz heyecanını belli eden bir ses tonuyla cevap verdi...

Babacığım bugün Fenerbahçemi izlemeye gideceğim ‚ gece boyunca rüyamda sürekli Fenerbahçemi gördüm...

Babası bu sözler üzerine şaşırdı ve bir anda geçmişe gitti...Bundan 30 yıl öncesine...Babası Osman Bey ona ünlü Fenerbahçeli futbolcu Fikretin adını vermişti ve gerçek bir Fenerbahçeli gibi yetiştirmiş ‚ zamanı geldiğinde mabede götürüp Fenerbahçesiyle buluşturbuştu oğlunu...Mabede ilk gittiği gün yaşadığı heyecan silsilesini hatırlayıverdi birden...Aradan ne kadar uzun zaman geçmişti...

Birden aklına geldi...Son dört senedir kombinesi olmasına rağmen maçlara doğru düzgün gidemiyordu...Sorum lulukları vardı ailesine ve işine karşı...Düşündü...E n son hangi maça gitmişti acaba?Biraz zorladı kendini...Geçen sene İzmirde oynanan şampiyonluk maçına gitmişti...Ne kadar da eğlenmişlerdi o gün...Eski dostlarla stadın önünde buluşup bir arabaya atlayarak İzmire gitmişler yol boyunca şampiyonluk şarkıları söylemişler ‚ stadda 89. dakikada atılan golle kendilerinden geçip çocukar gibi sevinmişleridi...En son ne zaman bu kadar mutlu olduğunu düşündü...Oğlunun doğumuyu herhalde...Oğlu olacağını öğrendiğinde hiç isim düşünmeye bile gerek duymamış İmparatorun ismini vermişti oğluna...Bir an utandı...39 senein 20 senesini tribünlerde geçirmiş nice dostluklar‚arkadaşlıklar kurmuştu...Eşi Ayşen Hanımla da tribündeki bir dostu sayesinde tanışmıştı bir maç esnasında...Görür görmez aşık olmuşlar 1 sene içinde de evlenmişlerdi...Düş ündü...Evleneli 10 sene olmuştu...Ve ilk iki sene gene tribünlerdeki yerini almıştı ama sonra Oğuz dünyaya gelmişti ve ömrünü oğluna adamıştı....

Baba? diye sesleindi küçük Oğuz....Fikret Bey birden irkildi ve kendine geldi....

Oğlunun gözündeki heyecan Fikret Beyin yüzüne bir şamar gibi çarpmıştı...

Efendim oğlum? dedi hüzünlü bir ses tonuyla...

Oğuz babasını ilk defa bu kadar düşünceli görüyordu...Ne oldu babacığım? diye sordu....

Fikret Beyin gözleri dolmuştu yutkundu ‚ kelimeler boğazında düğümlendi....Ama cevap veremedi...Arkasını dönüp odasına gitti ve eşi Ayşen Hanımı uandırdı... Ayşen Hanım daha şaşkınlığını üzerinden atamadan ne olup bittiğini anlayıverdi‚ eşi Fikret kendisi ve onun için sezon başlarken aldığı çubukuları elinde tutuyordu... Eski Fiko dönmüştü...

Mabede mi? diye sordu Ayşen Hanım...Fikret Bey tebessüm etti ve evet canım dedi...Bu sırada Oğuz da annesiyle babasının yanına gelmiş şaşkın gözlerle onları izliyordu...Dönüp babasına sordu;

Ne oldu baba?

Babasının gözünden iki damla yaş süzüldü ve oğluna sarılarak içimdeki Fenerbahçe ateşini bana hatırlattığın için sağol oğlum dedi...

Ayşen Hanım Fikret Bey ve Oğuz üzerlerinde çubuklular ellerinde bayraklarla sanki bir karnavala katılırcasına Mabede doğru yola koyuldular bir daha o yolu kaybetmeyeceklerini bilerek....

İçinizdeki Fenerbahçe ateşi hiç sönmesin!!!



(alıntı)